Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Έρωτας που δε ξεφανερώθη..


Από παιδί χανόμουνα σε εκτενή λογής λογής διαβάσματα
Πλανήθηκα χρόνους πολλούς στο ποίημα και στο διήγημα

Σ’ ακρίτες, ξένους , έρωτες και πάθη

Εκεί ,ανάμεσα σε φυλλωσιές από φιλιά και πόθους
Κρυφοκοιτώ   - κρυφή λαχτάρα   -
Την κόρη του μπακάλη μη και δω
Να λέει, σαν τότε,  «ακούμπησα κάτι στη σερβάντα»!

Ντράπηκα δεν κατάλαβα και ποιόνε να ρωτήσω…
‘Στάθη δεξιά η δειλία μου,  ζερβά η λογική μου

Στην ίδια τάξη   ήμασταν...κι εγώ ερωτευμένος

Ποτέ μας δεν εμάθαμε…
Εγώ ή σερβάντα τι ήτανε κι αυτή τον έρωτά μου…

Κι  αλλάξανε πολλοί καιροί …

Ήτανε πένθιμη η στιγμή όταν την ματαείδα
Στο δρόμο από το κοιμητήρι  ο έρωτας μου κούτσενε…
Βάδιζε δύσκολα  σέρνοντας το δεξί του πόδι…

...και πάλι δεν ερώτησα....

Αθήνα  28.06.2011

1 σχόλιο:

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΑΟΥΣΙΔΟΥ είπε...

Ήτανε πένθιμη η στιγμή όταν την ματαείδα
Στο δρόμο από το κοιμητήρι ο έρωτας μου κούτσενε…
Βάδιζε δύσκολα σέρνοντας το δεξί του πόδι…

...και πάλι δεν ερώτησα.... !!!