Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Μια Ιωάννα....


Λοξοδρομώντας απ' τα βάσανα
βγήκα στο ξέφωτο των αισθημάτων

Με λαχτάρα λαχτάρες έζησα

Στιγμές λάμψεις
Όσο η στιγμή της αστραπής

Κάθε που  φώτιζαν τη θλίψη
Μια ομορφιά ανέβαινε στο μέρος της καρδιάς

Μια Άνοιξη μελαχροινή κι αγέρωχη
με του κοράκου το φτερό στο φρύδι

Μια Ιωάννα

Τόσα χρόνια

Κι άλλο τόπο δεν βρήκε παρά  με στήθη ορθόπλωρα να πλεύσει
μέσα από τις προσδοκίες των ανδρών
σκορπώντας σμήνη πεθυμιές
αηδόνια πόθους
  καημούς  κελαηδίσματα

Ψηλά στα πόδια λεπτή ρυτίδα  η έξαψη

Χείλια αίματα
κι επάνω τους τα λόγια αποσταμένα...

Αθήνα 19.09.2011




6 σχόλια:

ιωάννα κικκίδου είπε...

''Μια Ιωάννα
Τόσα χρόνια''

''μελαχροινή κι αγέρωχη'',
πλάσμα ενός άλλου κόσμου,
με φτερά στην πλάτη εύθραυστα,
σαν αυτά της πεταλούδας.

''Μια Ιωάννα
Τόσα χρόνια''

σπάνια ανταλλάσσει κουβέντα με ανθρώπους
που όταν -συχνά- αντικρίζει
της άφηνουν κι από ένα σημάδι.

''Μια ομορφιά ανέβαινε στο μέρος της καρδιάς'',
και μια θλίψη
''με του κοράκου το φτερό στο φρύδι''

''Μια Ιωάννα
Τόσα χρόνια''

Σημαδεμένο Ξωτικό

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΑΟΥΣΙΔΟΥ είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ !

Θοδωρής Αργυρόπουλος είπε...

Ιωάννα μετά την τόσο όμορφη ποιητική αυτοπροσωπογραφία το ποίημα ωχριά...Συγκινητική από καρδιάς εξομολόγηση ένθεν κακείθεν και κάθε ισχυρισμός για απλή συνωνυμία κατέστη πλέον αδύναμος...Στο αφιερώνω

Θοδωρής Αργυρόπουλος είπε...

Ελισάβετ μου σ' ευχαριστώ...

Νεφελη Ρηγα είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιο της Γεωργίας Καρλαυτη.!!!

Λοξοδρομώντας από τα βάσανα βγήκα στο ξεφωτο των συναισθημάτων.
Στιγμές λάμψεις
όσο η στιγμη της αστραπής.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!

Θοδωρής Αργυρόπουλος είπε...

Νεφέλη σε καλωσορίζω στο νέο φτωχικό μου...Σ' ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια...