Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΠΟΙΗΤΗΣ

Τ' άσπρο χαρτί
του γνέφει.

Να μετρηθούν ξανά

Δέχεται
Όπως πάντα

Μέσα του ελπίζει
πως τούτη τη φορά
θα ' ναι δική του η νίκη

Η πρώτη

Έτσι συμβαίνει
απ΄ όταν κτίστηκε ο κόσμος

και στάθηκε ο λόγος
σα λογισμός και σα λαλιά

Μάχεται

ένα χαρτί....
κι άλλο χαρτί....
Πολλά χαρτιά τσαλακωμένα...

Ως το καλογραμμένο

Ως που τα λόγια νομίζει
υποταγμένα

Ως την κρυφή χαρά
που βγήκε σ' άλλην όχθη

Σημάδια
μαύρες σκιές

Σημάδια
μαύρα γράμματα

το πάλαιμα
το ποίημα


Λέξεις

σκόρπιες πέτρες
Ασήκωτες

Η γλώσσα του

Πού να κρατηθεί;

Για μια στιγμή μονάχα
Πορθητής και τροπαιούχος
Πάνω απο τ' ασπρο άτι
το ποίημα καμαρώνει
ντυμένος , ντυμένο στα λευκά
Για μια στιγμή....

Κι ύστερα πάλι η αμφιβολία
Πως έμεινε ανείπωτο
ότι στο βάθος ήθελε να πει

Αλώβητο το ανέφικτο

Σε λάθος τόπο βγήκε αντίπερα

Τα μάτια πάλι στο χαρτί
Υπόσχεση
Για μια καινούργια απόπειρα
παραδοχή
Για μια καινούργια ήττα

Ο Λόγος δρόμος
στρωμένος ήττες στη σειρά

Κουφάρια ποιητών και ποιημάτων....

ΑΘΗΝΑ 22/02/2012

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΤΑΞΙΔΙ

Πάνω απ' τα χρόνια

πάνω απ' τα βουνά

φτενό αεράκι η μνήμη

ταξιδεύει

 

 

Της ψυχής μου η νύχτα η σκοτεινή

Άλλες νύχτες σκληρές της μοναξιάς μου

Τόποι

Παλιές μου πεθυμιές

 

Οι τρόποι που σ' αγάπησα

 

 

ΑΘΗΝΑ 15.02.2012

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

Πως βρέθηκα στο νησί…
Δε με θυμάμαι σε βάρκα
ή σε καράβι
κι ούτε που είδα θάλασσα

Μόνο πως περπατούσα
Σε δρόμους Χώρας άγνωστης…
Ως που τέλειωναν τα σπίτια

Λίγο πριν να ρωτήσω ένα παιδί
Όξω από μια ταβέρνα
Ααά είμαι ακόμα στην Ελλάδα είπα
Λίγο πιο ‘κει τέλειωνε ο δρόμος

Μπροστά ένα χωράφι
με ελιές χιλιόχρονες
Ανασκαμμένο σαν να που ‘θέλαν
Κάποιοι να τις ξεριζώσουν

Στο σύθαμπο του σούρουπου
Το παιδί δεν είπε τίποτα
Μόνο τ’ ακολούθησα
Εδώ είναι η εκκλησία μου ‘πε

Αριστερά είδα το ιερό
το πίσω μέρος
Μα πριν προλάβω…
Λίγο δεξιά κι ομπρός μου

Είδα το χώμα καθισμένο
Σα που να ‘χει υποχωρήσει
Κάτω από φως
Κι ήταν εκεί μιαν άλλη εκκλησιά

Φτιαγμένη με ψηφίδες
γαλάζιες στα πορτοπαράθυρα
Κι οι τοίχοι μ’ άσπρες
Μια εκκλησούλα ταπεινή
Μόνο σε κάτοψη

Μια εκκλησούλα ταπεινή
σα σκιά
λουσμένη φως
της νύχτας


Προχώρησα ευλαβικά και μόνος
μέχρι την άλλη άκρη
Μέχρι εκεί που ήταν κάποτε
η θύρα η δυτική

Εκεί ένα μικρό καμπαναριό
δε μου ‘φτανε ως τη μέση
Τοσοδούλες οι καμάρες του
Κι εκεί πολλά μικρά μελισσοκέρια
Αναμμένα
Κι άναψα το δικό μου

Γονατισμένος κι έκλαιγα
Ευχαριστώντας την Παρθένα
Που μ’ αξίωσε να ζήσω
Τούτη την ώρα την στερνή

Σε τούτο το εκκλησάκι
Το καμωμένο από ευωδιές
κι αέρα της πατρίδας

Και ψηφίδες απ’ τις δικές μας θάλασσες
Μικρές, στιλπνές , στρογγυλεμένες
Κι αναλογίστηκα  την ώρα
Την ύστερη

ΑΘΗΝΑ 11.02.2012

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

" Ο τοίχος μου πόρτα μου"

Ποτέ τους γύρω σου δε μπόρεσαν
να χτίσουνε τοιχιά
όσο κι αν το θελήσανε
Ούτε ποτέ το μπόρεσε η πίκρα
που σε πότισαν
Κι όσες σου ρίξαν κατάρες κι αναθέματα
γυρίσαν πάνω τους...

Πόσο πολυ πασχίσαν να σε κλείσουνε
στης μοναξιάς τους τοίχους
σαν να μην ήξεραν
ότι η μοναξιά γεννιέται και βλασταίνει
από τη στέρηση...
και φτάνει μόνο μια κουβέντα, ένα φιλί
για να σκορπίσει πέρα...

Στον πόνο που απλόχερα σου χάρισαν
αντέταξες μια πράσινη ματιά σου
ένα χαμόγελο και εδιάβεις.

Μια διάφανη καρδιά
μας χάρισες...
Ολόφωτη κι από παντού να φαίνεται....

ΑΘΗΝΑ 3/2/2012..

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Δεν ξέρω πως και το γιατί
μα κάθε απόγιομα
ερχόμουνα στη βάρδια σου.


Εκεί ανάμεσα σε χαρτιά και σε τηλέφωνα
γεροδεμένη ως ήσουν
με κάθιζες στα πόδια σου
κανοντας μαζί και τη δουλειά σου

Άντρας, παιχνίδι και παιδί

Τ' άσπρο πουκάμισο ανοιχτό
με άφηνε να βλέπω
λίγο απο το στήθος σου.


σαν το 'νοιωθες με κοίταζες
για μια στιγμή
χαμογελώντας μου..


Συνενοχή το βλέμμα σου


Μια μαύρη σκοτεινιά και ζέση
ίδια η θέρμη που ανάδιδε η κοιλιά σου
κι έκαιγε απο κάτω μου...


Δήθεν αδέξια, δήθεν από λάθος
άγγιζα δειλά και φευγαλέα
σαν πως ν' αγκύλωνε η θηλή σου

τριαντάφυλλο

Θέλω να δώ ψιθύρισα
" Την Κυριακή θα ρθω να σε πάρω
βόλτα στο Πανόραμα"


Μέσ' σε λαχτάρα κι ονειρα
Ήρθε η Κυριακή
χωρίς εκείνη

Το ίδιο και η Δευτέρα
κι άλλα πολλά απογεύματα


Έχετε δεί απόγνωση
δεκατριώ χρονών;


ΑΘΗΝΑ 02/02/2012