Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡ Τ.......

- Η πατρίδα μου είναι η Κατάνα...Ξέρεις την Κατάνα;..Είμαστε υπό κατοχή...Οι Βέλγοι μας κόλλησαν στο Κογκό...  Ξέρεις για την Αφρική;
- Λίγα πράγματα πάτερ...Από τη γιωγραφία...Για την ιστορία σας ελάχιστα....και ' κείνα σκόρπια...
- Πως να ξέρεις...Στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει τμήμα αφρικανικών σπουδών...Είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν υπάρχει τμήμα αφρικανικών σπουδών..Υπάρχει τούρκικων και ασιατικών, αλλά αφρικανικών δεν υπάρχει...Όταν ρώτησα στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, μου είπαν..."Δεν υπάρχει κανείς να το χρηματοδοτήσει".... Δεν διδάσκεται πουθενα η μεγαλύτερη γλώσσα της Αφρικής...τα Σουαχίλι...Στη Γερμανία υπάρχει δελτίο ειδήσεων στα Σουαχίλι...
Το Κογκό μετά τους Βέλγους το κυβέρνησαν  δικτάτορες...κι όλη σχεδόν την Αφρική...Παντού δικατορίες και πόλεμοι...Αντάρτες...και κάθε φορά που επικρατούσαν οι αντάρτες, ο αρχηγός τους γινότανε κι αυτός δικτάτορας..

- Ναι θυμάμαι κάποιους απ' αυτούς..Τον Αμίν Νταντά...στην Ουγκάντα, νομίζω. Λέγανε τότε - όταν τον ρίξανε από την εξουσία -πως του βρήκανε στο ψυγείο  ανθρώπινο κρέας... Ξέρω ακόμη τον Ντέσμον Ντούτου, από το κίνημα των αδεσμεύτων και τον κουμουνιστή επαναστάτη που δολοφονήθηκε τον Λουμπούμπα...Ποιός ήταν ο τελευταίος δικτάτορας σε σας;

- Λουμούμα...με διορθώνει και φωτίζεται....Τελευταίος δικατάτορας....Πριν απ' αυτόν ήταν ο Καμίλα...Αλλά γύρισε την πλάτη στη Δύση...Τον σκοτώσανε...Ξέρεις η Αμερική δε θέλει να της γυρίζουνε την πλάτη...Μετά που τον σκοτώσανε, ανέβηκε στην εξουσία ο γυιός του... Όταν πήρε την εξουσία κάλεσε όλους τους αρχηγούς, τους αντάρτες, και τους είπε: " Γιατί πολεμάμε;..Ελάτε εδώ να κυβερνήσουμε μαζί... Πόσοι χωράνε να καθίσουν σε μια καρέκλα; Ελάτε εδώ να καθίσουμε στην ίδια καρέκλα όλοι.Δέκα, δώδεκα; "

Τότε ο  ένας είπε "εγώ θέλω να είμαι αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως" και ο άλλος είπε " εγώ θέλω να είμα αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως" κι άλλος κι άλλος..Έφτασε το Κογκό να έχει πιο πολλούς αντιπροέδρους της Κυβερνήσεως από  όλες τις χώρες του κόσμου..Πέντε ή έξι...Τρώγανε... τρώγανε... τρώγανε..Όλοι τρώγανε
Μετά από λίγο καιρό στην εξουσία ο Καμίλα τους είπε..." Εσείς δε θέλατε να με ρίξετε επειδή ήμουν δικτάτορας; επειδή θέλατε δημοκρατία;...Ελάτε να κάνουμε δημοκρατία"... " Όχι, όχι, όχι ... καλά είμαστε"...δε θέλανε.. Όμως τους είχε πάρει τα όπλα, ένωσε το στρατό, τι να κάνουν; δέχτηκαν δημοψήφισμα και ποιον θα ψηφίσει ο κόσμος για να γίνει δημοκρατία;  Μα αυτόν που θέλει να γίνει δημοκρατία..και βγήκε..και έκανε  μια πενταετία και μετά ξαναβγήκε..Τώρα είναι στη δεύτερη..μέχρι δυο μπορεί...κι αυτός γύρισε την πλάτη στη Δύση..Αλλά όχι σαν τον πατέρα του...με διπλωματία...Είπε στο Δ.Ν.Τ. που του χρωστάγαμε δεκατρεισήμισυ δισεκατομμύρια..." Δε σας χρωστάω τίποτα"...και μετά πήγε στην Κίνα...Ήρθε ένα δορυφορικό αεροπλάνο ...εδώ  έχει νίκελ τόσο, εδώ έχει κοβάλτιο τόσο , εδώ έχει χρυσό τόσης αξίας, εκεί έχει χρώμιο...Λεφτά δεν έχω...αλλά θα μου φτιάξετε αυτό σε τούτη την πόλη, εκείνο στην άλλη, αυτούς τους δρόμους, τις γέφυρες, τα σχολεία..."... Το Δ.Ν.Τ. είπε ' "δε μπορείς να πληρώσεις χωρίς λεφτά"... δεν άκουσε ..Οι κινέζοι ήρθαν, παντού γίνονται έργα,  ο Καμίλα είναι καλός για τον τόπο..το έλεγαν και οι δικοίσας, οι αρχαίοι Έλληνες...το καλύτερο πολίτευμα είναι η τυραννία , φτάνει  να βρεθεί ο άριστος τύραννος...Δε βρέθηκε  ποτέ...για αυτό θέλανε δημοκρατία...για να μην μπορούν να αυθαιρετούν όσοι είναι στην εξουσία...αλλά πολλά τα προβλήματα.. Είναι φτώχεια στο Κογκό..Είμαστε εβδομήντα εκατομμύρια..τα είκοσι δουλεύουν..πολύ δύσκολα όλα....Αααχχχχχ...καταλαβαίνεις;

- Υποθέτω πάτερ... Χθες πήρα ένα μήνυμα από ένα φίλο στην Ουγκάντα.."hello beloved brother i need to tell you the country is in economic crisis people are striking,not working no schooling, all the shops in the town are closed and we are just praying to God not to result in war brother"
( "Γειά σου αγαπημένε μου φίλε. Θα ήθελα να σου πω ότι η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Οι άνθρωποι απεργούν, δεν υπάρχουν δουλειές, τα σχολεία δε λειτουργούν, όλα τα καραστήματα στην πόλη είναι κλειστά και προσευχόμαστε στο Θεό να μην ξεσπάσει πόλεμος")

- Πως λένε το φίλο σου στην Ουγκάντα;...- Δε θυμάμαι πάτερ...

- Να μάθεις για την Αφρική...όχι τη Βόρεια μόνο...Εκείνοι οι τόποι είναι κατεχόμενοι...Εμείς  τη λέμε " μιγαδική" Αφρική...Μαροκινοί, Λίβυοι, Τυνήσιοι, Αίγυπτος είναι Άραβες...Αφρικανοί είμαστε όσοι ζούμε στην υποσαχαρική αφρική...Από τα βόρεια της Νιγηρίας και πάνω είναι η Σαχάρα.. Κανείς δεν ξέρει γιατί ο Θεός έκανε την έρημο..μπορεί  για να μην 'ρθουνε οι Άραβες νότια...

- Είναι πολλές οι φυλές πάτερ;..

- Στο Κογκό είναι τρεις..Οι μπαντού που είμαι και εγώ, οι πυγαμαίοι και κάποιοι που μοιάζουν με τους Σουδανούς...Αυτοί κάτι ψηλοί αδύνατοι που βλέπεις είναι η σουδανική...Οι Σουδανοί, όχι γεωγραφικά, αλλά βιολογικά είναι οι γίγαντες της Αφρικής...όπως και οι Νειλικοί...ο Νείλος ξεκινά πολύ μακριά από την Αίγυπτο...από τη μέση της Αφρικής...

" Ιατρικά - παρεμβαίνει η σύζυγος, - έχει μελετηθεί γιατί οι πυγμαίοι δεν ψηλώνουν...Από τον εγκέφαλο , από ένα σημείο , την υπόφυση, εκκρίνεται μια ορμόνη, αυξητική τη λένε..αυτή πηγαίνει και "χτυπάει" στα κύτταρα, σε κάποιους υποδοχείς, και "βγαίνει" μια άλλη ορμόνη που δίνει εντολή και μακραίνουν τα κόκκαλα..Αυτοί οι υποδοχείς στους πυγμαίους είναι "κλειδωμένοι" και δε μπορεί η αυξητική ορμόνη να εισχωρήσει και να δώσει εντολή"... Οι βουσμάνοι....

- Τώρα που η κυβέρνηση τους έφερε στις πόλεις και άρχισαν να παντρεύονται με μας...Οι  βιολόγοι , μετά από χρόνια θα μπορούν να μελετήσουν τις αλλαγές...Οι βουσμάνοι είναι άλλοι...Ζούνε στη ζώνη του Ισημερινού...Δεν είναι μόνο στην Αφρική..μα και στην κεντρική Αμερική και ...οι περισσότεροι είναι στην Αυστραλία...Είναι άνθρωποι που αντέχουν την υψηλή ζέστη, τα θανατηφόρα έντομα, τα ερπετά...Πως ο Θεός τους έχει φτιάξει έτσι...Κανείς  άλλος  δε θα μπορούσε να ζήσει εκεί...Για αυτό η Αυστραλία πιο μέσα της δεν αποικήθηκε...Είναι έρημος...  Να πιώ ένα ποτήρι νερό και να φύγω....Σήμερα είναι η γιορτή της ανεξαρτησίας του Κογκό και έχουμε μια εκδήλωση..Πρέπει να πάω να πάρω τα εισιτήρια...

- Πληρώνετε πρόσκληση για να συμμετέχετε στη γιορτή πάτερ;...- Ναι έχουν κι αυτοί έξοδα....Να σου  ζητήσω μια χάρη;...- Ναι  πάτερ... - Μπορείς να μου πεις εταιρείες που έχουν ιατρικά μηχανήματα;..για αίμα, υπέρηχο, άλλα...Τα έχει ανάγκη η Αφρική...

Ο πάτερ Τ. είναι χριστιανός ορθόδοξος παπάς και ιερουργεί στην γειτονιά ...Είναι στην  Ελλάδα πάνω από είκοσι χρόνια...Σήμερα ήρθε σπίτι μας με αφορμή  έναν αγιασμό και για να ξορκίσει το κακό...Έχει ξαναέρθει...την πρώτη φορά , όταν έφυγε, η κόρη μας είπε

" Μαμά τούτος είναι αλλιώτικος παπάς"....

Τούτος ο αλλοιώτικος παπάς είναι καιρό στην καρδιά μου....στην καρδιά μας...

ΑΘΗΝΑ 29/6/2013

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

ΤΣΙΓΓΑΝΑ

Τσιγγάνα έρχετ’ από πέρα ντυμένη το τραγούδι της...
Το φως φορεί και τον αέρα και λόγια μοσχομύριστα….
Στα καλντερίμια που περνάει χτυπάνε τα τακούνια της…
Κι είναι η θωριά της σαν αλήθεια πάνω σε πέτρα κεντημένη..
Μαύρα μακριά ΄χει τα μαλλιά, τα μάτια της στάζουν φωτιά…
Τα δυό της στήθη ανθοβολιές και στεναγμοί της ρίγανης…
Λένε στη μέση πως φορεί πιστόλα ασημοστόλιστη
και στου ποδιού την καλτσοδέτα μια δίκοπη γαμψή φαλτσέτα

Τρέχω να βγω στη δημοσιά τη στράτα τη βασιλικιά…
Την πρόφτασα στην ποταμιά να ξαποσταίνει στις ιτιές…
Βγαίνω μπροστά της τής μιλώ, γονάτισα στα πόδια της…
Σα να ‘μουνα στην εκκλησιά, μα μπρος σε τόση ομορφιά
μπερδέψανε τα λόγια μου και γιόμισε το στόμα μου
όλο λουλούδια κόκκινα κι αηδόνια από το αίμα μου…

- Τσιγγάνα πού ‘θε ‘ν’ η γενιά σου, το  σπίτι και τα γονικά σου;

- Πέρα απ’ τους πέντε ποταμούς, την Αίγυπτο που λεν «Μικρά»
τούτο μονάχα ‘χω ακουστά πως είναι ο τόπος μας βουνά
κι ήταν  η φτώχεια μας πολλή, η πείνα και τα βάσανα…
κι ούτε τη γη  ορίζαμε ούτ’ άνθρωποι λογιώμαστε..
Χρόνοι χίλιοι και βάλε που κίνησε η φυλή μου, ξυπόλυτη και κουρελού.
Πότε με χιόνια και νερά, πότε  με κάψα περπατά. Να ‘βρει άλλο
τόπο να σταθεί. Τόποι πολλοί στο διάβα μας,  κανένας δεν μας δόθηκε…

Σπίτια μας έχουμε οι τσιγγάνοι τους δρόμους και το καραβάνι…

Κι όταν ζητάγαμε ψωμί, νερό να ξεδιψάσουμε ,  πολλοί απολάγαν  τα σκυλιά
 να φύγουμε απ’ τη γειτονιά,  «γύφτοι και παίρνουν τα παιδιά»
Μας βγάναν απ’ την εκκλησιά, « γύφτοι τα φτιάξαν τα καρφιά»
Μονάχα πόνοι και διωγμοί   κι αμέτρητοι κατατρεγμοί,  μας κλείσανε
στις φυλακές, στους φούρνους  μας εκάψανε, στους τοίχους μας εστήσανε…
Σε πόλεμο δεν πήγαμε,  τουφέκι δε σηκώσαμε, άραγε σε τι φταίξαμε;…

Και σ’ όσες χώρες φτάσαμε μας είπαν μ’ άλλο όνομα
κατσίβελοι και σίντηδες, γύφτοι τσιγγάνοι, αθίγγανοι
κι άλλα πολλά  προσβλητικά κι είναι μονάχα στα χαρτιά,
 σα να μην είμαστε άνθρωποι, το που μας ‘δώκανε Ρομά, 
Σα να μην άκουσαν ποτέ  τα ντόμ, μανούχ και μελελέ …

Είπε και αναστέναξε και ένα δάκρυ κύλισε στο μελαμψό της μάγουλο….

Αμίλητος τη σκούπισα,  τα χέρια της στα χέρια μου τα πήρα και τα κράτησα….

Με μάγια δίχτυ έπλεξε και με φιλιά με τύλιξε…
Τίναξε πίσω τα μαλλιά της, ανέμισμα της λυγαριάς…
Αστράκια ρόδια ανάψανε και κάθισαν στα χείλη μας..
Έβγαλε το πουκάμισο της, τη φούστα της την κλαρωτή…
κι ύστερα τα λινά της όλα στην  άκρη από τον καλαμιώνα..
-Ούτε πιστόλα φόραγε ούτε φαλτσέτα φάνηκε…-
Έβγαλα κι όλα τα δικά μου, ποθώντας να γενεί δικιά μου
Στα βαθυπράσινα νερά καθρεφτιστήκαν δυο κορμιά…

Χάδια δειλά κι ανασεμιές και πόθοι ανομολόγητοι….

ΑΘΗΝΑ  19/6/2013

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ



Μετά την ερήμην καταδίκη του

οι  αναμάρτητοι τον φτάσαν εξαπίνης

και τον κύκλωσαν...

 

Μπροστά, αγέρωχος κι απάνω στ΄άλογό του

ο Μέγας Δημεγερέτης...

 

Άτεγκτος και βλοσυρός

κραδαίνει τη ρομφαία

 

Τον πρώτο λίθο βαλέτω θελήσας...

 

Γύρω του πλήθος οι πραιτωριανοί

γλίσχροι μισθοφόροι

κι αυλοκόλακες...

 

"Μα..." ..." Αρκεί... Κατήγορε

ανασκεύασέ μου την απολογία του"....

 

" Αγάπησε.... Τι άλλη χρείαν

αποδείξεων έχομεν;..."

 

Μικροί σωροί οι πέτρες

παρά πόδα...

 

ανά χείρας.....

 

Τα δάχτυλα παίξαν

ιδρωμένα...

κι άφησαν να φύγουν

οι πρώτες οι  ανυπόμονες..

 

Τον βρήκαν στο κεφάλι

στο στήθος στην ψυχή

 

Γύρισε τα μάτια ψηλά

σα σε παραθύρι...

 

κι είδε ένα πρόσωπο

να σβύνει...

 

Αχνό σα να 'λειωνε σε δάκρυα...

 

Πέταξε να τ' ανταμώσει

 

Κάτω του απόμειναν

οι αμύντορες...

 

Των πρέπει και των δήθεν....

 

Βιγλάτορες

 

Το αίμα του έβαψε τις πέτρες

και το ψέμα...

 

Μόνο του όπλο

το χαμόγελό του..

 

Το όλο καλοσύνη

ολόισιο κοίταγμα

στα μάτια...

 

Αμαρτία κατά δική του....

 

ΑΘΗΝΑ 11/6/2013


Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

ΛΥΚΟΥΡΕΣΙ

Λόγγοι, πλατάνια , πεύκες...

 

Κορμιά  κορμοί

ναυάγια...

 

Λίγες οι πέτρες

 

Μας τρώει το χώμα

η ξενητειά...

 

Ποτάμια, ρέματα...

 

Βρύσες τα μάτια μας...

Οι ψυχές μας...

 

Αίμα...  κλάματα

 

Και το φως πολύ...

Πονάει και στέκει  αμίλητο...

 Πηχτό...

 

Σεντόνι  πάχνη ο ήλιος

κι όλα τα χρόνια  βάσανα..

 

Στο δρόμο για το κοιμητήριο

απουσίες...

Γνώριμες...

 

Φοβάμαι..

 

Δυο μαύρα μάτια καρτερώ

μαλλιά φτερά σκοτάδια...

 

που να με πάνε αντίπερα....

 

Γιατί είναι σκούρα τα νερά

και η χαρά θλιμμένη;

 

 

ΑΘΗΝΑ 7/6/2013