ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΑΗ

Κι αν είσαι Μάη μ'  έρωτας                                    
μετριέσαι με θανάτους...

την πρώτη αυγή σου βγαίνουνε
κι έρχονται αδερφωμένοι
ο Τάσος
- Θεσσαλονίκη μάννα Του
πικρολεβεντογέννα
στον τόπο 'κει που έπεσε
ανέσπα τα μαλλιά της
τα χέρια της τα μάτια της
στον ουρανό στραμμένα -

Γιάννη μου πως  τραγούδησες
σα να'σουν 'συ η μάννα
κι ο ίδιος πέταξες ψηλά
και μίσεψες αλάργο
κι έγινες άστρο του Μαγιού
που υμνεί  τη Ρωμιοσύνη...

κι από κοντά ακολουθούν
διακόσιοι θυσιασμένοι
 στον τοίχο της  Καισσαριανής
 μπροστά ο Ναπολέων

" κοπέλλες απ' το Δίστομο"
και ποιόν να πρωτοκλάψτε...

Ο Γρηγόρης ο Αλέκος

μνήμες σκληρές κι ονόματα
που σ' έβαψαν στο αίμα

και πήραν τα πουκάμισα
τα  αιματοκυλισμένα
και τα σηκώσαν λάβαρα
της γης οι κολασμένοι

και καρτεράνε τη στιγμή
που πάλι θα κινήσουν
μακρύ ποτάμι της οργής
που τ' άδικο θα πνίξει

Μάη μ' η κάθε πρώτη σου
στα κόκκινα ντυμένη
παίρνει κι ανάβει τις ψυχές
κι ανάβει τις ελπίδες
κι εμένα η καρδούλα μου
λειώνει και σιγοκαίγεται
κερί στα παλληκάρια
ευλαβική γονυκλησιά
με δάκρυα κεντημένη...

ΑΘΗΝΑ 30/4/2014