ΑΠΟ ΧΩΜΑ

Τρομερή η οργή απλώθη στο Χάος
και βροντή η φωνή κύλησε σα φοβέρα
που έπεφτε και εγίνη σκότος και σκιαχτερό
το στερέωμα και εφάνη τότε
μέσα στην ρωγμή της αστραπής
και μέσα στην καταιγίδα
ο άντρας γυμνός και η γυναίκα γυμνή
να ανεμοδέρνονται
- στο χέρι ακόμη το μισοδαγκωμένο μήλο -
και δρόμος κανείς και ο άντρας να κυρτώνει
το κορμί του να τη φυλάξει από τα στοιχειά
και το φόβο και μπροστά τους και γύρω τους
άπειρο να απλώνει το Άγνωστο…

Και ξάπλωσε ο άντρας τη γυναίκα δίπλα του
σε σχήμα Γ της γνώσης και χάραξε
το Μ της μάχης μέσα της με το Π της πορείας
της ατέρμονης και το Α της αρχής της πρώτης
των επινοήσεων και υποτάξαν τη φωτιά
και την πέτρα και υποτάξαν τους θρόες
και τους φλοίσβους και έκαναν γλώσσα
και βάλθηκαν να εννοήσουν το Άγνωστο
να εννοήσουν το φως και την αέναη κίνηση

τον Κόσμο τον Μέγα έξω τους
και τον Κόσμο τον Μέγα μέσα τους
και είπαν το μέσα τους Ψυχή
και μάτια για να ιχνηλατούν την ομορφιά
κι ύστερα να την λαξεύουν στην πέτρα
- τόσο ψήλωσε ο νους που υποψιάστηκαν
αγγέλους κλεισμένους στο μάρμαρο -
να την κλειούν σε μουσικές σε ζωγραφιές
και σε ποιήματα τόσο η ψυχή τους ομόρφυνε
που πια δε θυμίζουν το χώμα το νερό
και τη λάσπη που τους έφτιαξε

Τόσο μάκρυναν σε τούτη την πορεία
μέσα στη γνώση και στο Πνεύμα που μόνο ο Θάνατος
θυμίζει τη φθαρτή τους φύση…..

ΒΑΣΙΛΑΚΙ 26/5/2015