ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΩ

Εσύ  'σαι τ' όμορφο νησί κι εγώ το γυρογιάλι
φιλώ Σε κι αγκαλιάζω Σε μη σου σιμώσουν άλλοι

Άλλο απ' άλλο ανάβοντας τ΄ αστέρια της  η νύχτα
μ' έμπλεξε στην αγάπη σου και στα δικά σου δίχτυα

Σ' ώριο περβόλι 'κείτουμουν και στη δική σου αγκάλη
να 'ταν  ο τόπος όβγορο  κι όνειρο κάθε βράδυ....

Χίλια ρόδια τα φιλιά σου άναβαν  στο στόμα μου
κύματα αίμα  θάλασσά μου έκαιγες το σώμα μου...


Από μακριά με φτάνουνε οι μοσχομυρωδιές σου
ξανοίγουνε στα σπλάχνα μου οι τόσες  ομορφιές σου..

«Τάσσω σου άλλη να μη δω,  να μην αναντρανίσω»
στο κόσμο όπου μας έλαχε μαζί σου θε να ζήσω…..

Κι αν έρθουν Άνοιξες πικρές και μαύρα καλοκαίρια
τον Ουρανό στα πόδια σου θ’ ανάβω με τ’αστέρια

Να σου ζεσταίνουν την καρδιά να λειώνουνε τα χιόνια
Να σου ποτίζουν της ψυχής τα ολάνθιστά της κλώνια…

ΑΘΗΝΑ 2/9/2013