Ήρθες μ' ένα τραγούδι...

Ήρθες μ' ένα τραγούδι...

Ένα τραγούδι το λίγο της ζωής σου..

Την ώρα που σε κύκλωνε το μπλόκο
τ' άπλωσες και σκέπασες τη μπότα
τη βουή τους...

Την ώρα που σε κλείσανε
και ξάμωναν ίσια στην καρδιά σου
στερνή πνοή σου το τραγούδι σου
σε τύλιξε...
Σε πήρε στα μακριά

Να σ' ακουμπήσουν δε μπορούν...

Μόνο λίγες σταγόνες
στό μάρμαρο που σ' ηύβρε το μαχαίρι...

Κόκκινη δαχτυλιά σημάδεψε την ώρα
και τον τόπο

Σημάδεψε τη μοίρα...

Κοκκινιά... ρίγη οι μνήμες...

Χαροκαμένες μάννες, Γερμανοί, εκτελεσμένοι...

Κι όσοι δίχως πρόσωπο με τις κουκούλες

Αυτός, αυτός, αυτός... και στάζαν αίμα...

Τότε....
Τώρα.....

ΑΘΗΝΑ 24/9/2013