ΙΣΧΑΙΜΙΑ

Μη κουραστείς καρδιά μου

στο στήθος βελονιές
τόσες αγάπες
τόσα κύματα το αίμα

ο πόνος που έρχεται
με το πρώτο κρύο φύσημα
ο θάνατος που μας παραμονεύει
Μένω άγρυπνος
Φοβάμαι

Μην κουραστείς καρδιά μου

Πάλι οι δυό μας μόνοι
μη με εγκαταλείπεις
Βάζω το χέρι στο στήθος
με τρομάζεις…

Μου μιλάς σαν παλιά ψύξη
 στην αριστερή ωμοπλάτη
με βασανίζεις στο  περπάτημα
Εσύ η θάλασσα
με τα παράπονά μου
Εσύ το βουβό μου κλάμα
του έρωτα ανυπόμονοι παλμοί

Τώρα το αίμα που εμποδίζεται
η ζωή που εμποδίζεται
ο δρόμος που κλείνει…

Μη χαθούμε καρδιά μου
 μη κουραστείς….

ΑΘΗΝΑ  5/9/2015