ΓΙΟΦΥΡΙ

Απ’ το κακό κυνηγημένη
έφτασες στη θάλασσα

Στο μικρό σου μπογαλάκι
η λαχτάρα  σου να ζήσεις
από ξέρα σε ξέρα  πετώντας
και από νησί σε νησί

για  να διαβείς αντίπερα…

Άσπρη μου τριανταφυλλίτσα
 στα νερά μου μάδησες…

« αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο
 γιοφύρι δε στεριώνει»
 κορμί κορμί η λευτεριά
πνιγμένο τον πνιγμένο…

Η Ελλάδα κομμάτια
η ψυχή μου κομμάτια
ριγμένη στο πέλαγο
με μύρο και ροδόσταμο
το σώμα σου να πλύνω

 «και στένομαι ανατολικά
 και κάνω το σταυρό  μου»

 Άσπρη μου τριανταφυλλίτσα
 ψέμματα σου ‘τάξανε…

Στο μικρό σου μπογαλάκι
και στα μάτια σου
η λαχτάρα για να ζήσεις
 και η απόγνωση

Πεινασμένα προχωράτε
δάκρυα μου ξυπόλυτα
πονεμένες μου αλήθειες
καταργώντας σύνορα…

Άσπρη μου τριανταφυλλίτσα
και λαχτάρα μου
σε στοιβάξανε σε τραίνα
 και μακριά σε πήρανε

ΑΘΗΝΑ 13/9/2015