ΤΟΥ ΠΡΩΪΟΎ

Λεπτή με ίσια καστανά μαλλιά
πλατύ χαμόγελο και νάζι
ήρθες και ξάπλωσες στο δάπεδο μπροστά μου
γερμένη ελαφρά
και στηριγμενη στο αριστερό σου χέρι
Αντίθετα με μένα,
διόλου δεν σ’ ένοιαζε ο κόσμος γύρω
Πέρασα το αριστερό μου χέρι
με συστολή σαν να σε κρύψω
και αγκάλιασα τη μέση σου
Έτσι σκυμμένος πέρασα τα χείλη μου
αγγίζοντας τα απαλά
πάνω απ’ τα δικά σου…
Τη δεύτερη φορά περισσότερο
μέχρι που πήρα πρώτα το πάνω
ανάμεσα στα δυό δικά μου
ύστερα το κάτω και ύστερα
άνοιξες απαλά το στόμα σου
να περάσει η γλώσσα μου
τόσο όσο βρέχουμε το στόμα με βαμβάκι
Μα πριν γεμίσει το φιλί
σε τύλιξε και χάθηκες μέσα στο φως του ο ήλιος

… κι έγινες ξύπνημα και γεύση βαμβακιού
και νοτισμένη αγάπη
Στις άκρες απ’ τα χείλη μου άφησες ξόμπλια
κλωστές και άλλα υφάδια του έρωτα…

ΒΑΣΙΛΆΚΙ 22/9/2018