ΤΩ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩ

Να γείρω στο χαμόγελό σου…

Ο  ανεξύπνητος ύπνος
εκεί να με βρεί
ελαφρύ ως σκια
και ως όνειρο…


Βλέφαρό μου..

αμαρτία μου μόνη
να ΄χω τα δυό σου τα μάτια
και για αυτά να κριθώ…

Έρωτά μου

ποθεινή πατρίδα   εσύ
 και ανεκλάλητο κάλλος
καθ’ ομοίωσίν σου
την ψυχή μου
στο φως επανάγαγε…

Στόμα  μου

βαθυκόκκινο ρόδι
το φιλί σου ντύσε με
ότι δυνατή η αγάπη
να πατήσει το θάνατο…

τη γλυκύτητι της ωραιότητάς της
της άφθαρτης….

ΒΑΣΙΛΑΚΙ  9/10/2014