ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ

Στους ήχους απ’ τα μάτια μου
στο φως των στεναγμών μου
αηδονολάλητο  παιδί
το πιο γλυκό φιλί σου
ήρθε και κούνια του ‘κανα
τα δυο τα βλέφαρά  μου…

Διάφανα λόγια κέντησα
για να το νανουρίσω
να γείρει  ν’ αποκοιμηθεί…

Αστροφώτιστο κορμάκι
της αγάπης μου αγκαλιά
φύλλο απ’ το χαμόγελό μου
πήρα και σε σκέπασα…

Πρωινή δροσοσταλιά μου
ηλιαχτίδα μου
άσπρο αγνό μου λουλουδάκι
ευωδιάς  τα χείλια μου…

Αχ  γυμνούλι  μου ονειράκι
χάθηκες στα πέρατα
στου πελάου τ’ άγνωστα βάθη
και του έρωτα….

ΑΘΗΝΑ  13/8/2014