ΘΑΛΑΣΣΑ

Μάννα  πολύβουη θεάς που απ’ τον αφρό ανεδύθη
και βύζαξε την ομορφιά από νερένια στήθη

Αχτίδα φως στα κύματα λικνίζεται και πάει
πόθους και ρίγη σύγκορμα στο διάβα της σκορπάει

Μυριόστομη, μυριόκαλλη,  μυριοτραγουδισμένη
κρυφή ερωμένη των θεών και πολυλατρεμένη

Ω βαθυγάλανη αγκαλιά και κυπρογένια μου Θεά…
μύρια του έρωτα φιλιά στ’ αλατισμένα σου μαλλιά

ΑΘΗΝΑ 7/8/2014