ΒΌΛΤΑ

Περιφέρω στους δρόμους
την ανώνυμη παρουσία μου
κανείς δεν σταμάτησε
κανείς δεν θυμάται που μ’ είδε

Πολιτεία ανάλγητη και σκληρή
διασταυρωνόμαστε
προσπερνάς, φεύγεις

Ξάφνου « Θοδωρή!» άκουσα
"γρήγορα εδώ" ... γύρισα...
Ένας ηλικιωμένος φώναζε τα σκύλο του,
«απλή συνωνυμία», χαμογέλασα

Κάθισα στο παγκάκι.
Ένας άστεγος στάθηκε ,
στήλωσε το βλέμμα του πάνω μου
σηκώθηκα, αμίλητα ξάπλωσε

Την ασήμαντη παρουσία μου,Μανώλη,
περιφέρω άσκοπα σε πλατείες και πάρκα...
Σέρνω τα πόδια μου ν’ ακούω τα βήματά μου…

Νυχτώνει πάλι
Πώς να στο πω… φοβάμαι…

ΒΑΣΙΛΑΚΙ 19/10/2016