ΑΘΙΒΟΛΗ

Νύχτα μ' άστρα και φεγγάρι
λάμπει σαν το πρόσωπο σου
πόση ομορφιά και χάρη 
φέγγει απ' το παράθυρό σου….

Σ’ αναθιβάνω με το νου
κόρη της γης και του νερού
Δροσοσταλιά μου πρωινή
του πόθου μου αναστεναγμοί

Κίνησα γη και ουρανό
μόνο δυο λόγια να σου πω
μα τώρα που σε βρήκα
έχασα λόγια και μιλιά
μπροστά σε τόση ομορφιά
και τίποτα δεν είπα...

Να μας βρίσκει η αυγούλα
κρατημένους απ΄το χέρι να πηγαίνουμε
Της καρδιάς μου εσύ καρδούλα
της ψυχής μου περιστέρι πόσο χαίρομαι.....

ΑΘΗΝΑ 24/10/2013