ΠΙΚΡΌΣ Ο ΑΓΈΡΑΣ ΦΥΣΆ

Είναι πολλή η θλίψη…

Στίφη Γότθοι με κυκλώσαν
«διαμερίσαντο τα ιμάτια μου»
την ψυχή μου, Εσένα

Σε σένα ήλπισα…
Στο «ανέσπερο φέγγος» Σου…

Την ώρα της στερνής πνοής
πικρός ο αγέρας φυσά…
Στρέψε το βλέμμα…
Πλήθος ανηφορίζουμε
Σπαρμένος αίμα ο τόπος

Εμείς οι πνιγμένοι της ζωής
στο σταυρό ανεβαίνουμε

Δεν κρινοβολούν
τα δικά μας μνήματα…

ΑΘΗΝΑ 8/4/2017