ΒΑΣΙΛΑΚΙ

Ο τόπος μου Εγώ...

Παιδιά και η καυτή άμμος του Ερύμανθου τον Αύγουστο στα γυμνά κορμιά μας
Η μυρωδιά της λυγιάς τα καλοκαίρια
του Άμπουλα το νερό και η δροσιά του
και τα πρόβατα  που στάλιζαν στων πλατανιών τον ίσκιο...

Οι στενές στράτες ανάμεσα  σ'αγλανιτσιές και ασφένταμα
σε ρείκια και σε κουμαριές και φτέρες
και τ'απλωμένο δίχτυ της αράχνης νε μπερδεύεται στο πρόσωπό μου
Οι γρατζουνιες στα χέρια και στα γόνατα
Οι φέτες το ψωμί  με λίπος γουρουνιού και ζάχαρη...

Ο τόπος μου Εγώ...

Το χώμα και η μυρωδιά του με την πρώτη βροχή του Φθινόπωρου
Τ'αμπέλια και οι ελιές του και πεύκα,πεύκα,πεύκα
 όσο το μάτι μακριά μπορεί να πάει
Ο Άη Νικόλας με το καμπαναριό του ο Άη Γιώργης με τα μνήματα
και πέρα ξωκκλήσια ταπεινά της Παναγιάς, τ' Άη Θόδωρου
 και του προφήτη  Ηλία...

Ο τόπος μου μέσα του είμαι
Μέσα μου φυλαχτό τον έχω ...

Οι άνθρωποι που είναι και που έφυγαν
βήματα και φωνές και μορφές που κρατώ ζωντανές
και κατοικούν τις μνήμες μου

Τόσα φευγιά τόσες απουσίες στα χρόνια μου
και σπίτια κλειστά και εγκατάλειψη
πόσα να συντηρήσει το συναίσθημα από μακριά...

Ο τόπος μου Εγώ...

Ιστορίες που άκουσα, ιστορίες που έζησα και  ιστορίες που δεν είδε το φως
και δράματα  , τόσος κόσμος στα ξένα,τόσος κόσμος στα μνήματα
τι να θυμηθώ...

Τα κορίτσια που πόθησα, τα φιλιά που δεν έδωσα και η πρώτη αγάπη
που ποτέ δε μολόγησα τώρα πια πέρασε ο καιρός, τώρα πια κουτσαίνει
ελαφρά η αγάπη η πρώτη
και η αγάπη η τωρινή όμορφη που είναι....

Ο τόπος μου αυτά  και τόσα άλλα

Πέτρα βαριά που σηκώνω και δε θέλω να αφήσω το βάρος της είμαι
Βαρύς σα νοσταλγία, βαρύς σαν παράπονο και σα συνείδηση και χρέος....

Λάκκοι Κυδωνίας 17/8/2015