Στην Πολυαγαπώ
Ως προβαλες με χάρη πρωινή
Μαλλιά και μάτια πράσινα
που βάραινε η ομίχλη
Απίθωσα διστακτικά
δειλό φιλί στα χείλη
Ορθόστηθη λαχτάρα
Χτυποκάρδι μου
Κι ως μου ιστορούσες
τα τότε και τα τώρα
πίκρες πολλές κι αναποδιές
στιγμή δεν πήρα τα μάτια
από τα μάτια σου
Τα μάτια σου
θλίψη και βάσανα
και λίκνισμα και χάδι
κι η μέση βεργολυγερή
κι η φωνή να λέει
ωσότου μίλησε η καρδιά
Δυο μέρες πήρε
Κι έγινα ολότελα
δικός σου...
Αθήνα 15/12/2011
Ως προβαλες με χάρη πρωινή
Μαλλιά και μάτια πράσινα
που βάραινε η ομίχλη
Απίθωσα διστακτικά
δειλό φιλί στα χείλη
Ορθόστηθη λαχτάρα
Χτυποκάρδι μου
Κι ως μου ιστορούσες
τα τότε και τα τώρα
πίκρες πολλές κι αναποδιές
στιγμή δεν πήρα τα μάτια
από τα μάτια σου
Τα μάτια σου
θλίψη και βάσανα
και λίκνισμα και χάδι
κι η μέση βεργολυγερή
κι η φωνή να λέει
ωσότου μίλησε η καρδιά
Δυο μέρες πήρε
Κι έγινα ολότελα
δικός σου...
Αθήνα 15/12/2011
1 σχόλιο:
..ωσότου μίλησε η καρδιά
Δυο μέρες πήρε...!!!
Δημοσίευση σχολίου