Ας μπορούσα να δω της μέρας τ' όνειρο
κρυμμένο στα φύλλα της απελπισιάς
Ας μπορούσα ν' ακολουθήσω τ' ανάλαφρα χνάρια
του φεγγαριού πανω στη χλόη
Ας μπορούσα ν' ακούσω τη χαρά των χόρτων
καθώς μιλούν στον ήλιο
Ίσως να 'ταν η λύτρωση που γύρευα στην περπλάνηση
που μ' εχει πιά κουράσει
Ίσως να 'ταν τ' όνειρο της ασέληνης νύχτας
στην όψη των χαμομιλιών
που καρό πόθαγα να δω στη χαίτη των κυμάτων
Δεν έχει σημασία
Θα 'ταν, για μένα, η χαραυγή για μια καινούργια Βηθλεέμ
Τίποτα απ' αυτά
Το γκριζωπό κελάδημα των πεύκων
χτυπούσε τα φτερωτά σκοτάδια μ' απογοήτευση
( το τελευταίο μέρος από το ζητήσεις πανω στο ίδιο θέμα)
Θεσσαλονίκη , Κολλέγιο ΑΝΑΤΟΛΙΑ
Φλεβάρης 1971
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου