ΑΔΆΜ ΚΑΙ ΕΎΑ

Χειμώνας ήτανε
που μας διώξανε  κι έβρεχε
και κρυώναμε και πεινούσαμε
 και ούτε φύλλα συκής είχαμε
Χειμώνας ήτανε σας λέω
 κι  είχανε ρίξει οι συκιές τα φύλλα τους


Κι αν ακόμα γυμνοί στεκόμαστε παράμερα
κι αν τόσους αιώνες κρατάμε τα χέρια μας
 σταυρωμένα μπροστά
είναι που δε θέλουμε να βλέπουνε
πως δεν έχουμε αφαλό
 και μας κουράζουν με τις ερωτήσεις τους

Χειμώνας  ήτανε σας λέω
και φύσαγε και κρυώναμε και πεινούσαμε
Άκου για ένα μήλο…
Για έναν έρωτα γίναν όλα
μια δαγκωνιά του
Την ηδονή  του πληρώσαμε

Τί θέλατε από μας;
τί περιμένατε;
Να μην παρακούσουμε;
Παιδιά δίχως μάννα ήμασταν
Δίχως  μάννα μεγαλώσαμε…

ΑΘΗΝΑ 11/9/2016