Είναι
τα κοιμητήρια κήποι επιλόγων
μέσα τους ανεξύπνητα κείτεται η ζωή
Ονόματα στο μάρμαρο αγάπες
όσα ο πόνος σύναξε ενάντια στη λήθη
που χωρεί
με τη σκληρότητα της γνώσης
της ματαιότητας και της αδυναμίας
τα απέραντα Σάββατα τα σιωπηλά
με τις μαντήλες και τα μαύρα ρούχα
τα Σάββατα της γεύσης της στυφής
ανεβαίνουν σαν προσευχές με το θυμίαμα
βαρυγκομώντας και πλάι
η δόξα έρημη ενδημεί
σε ερειπωμένους τάφους
καντήλια που ‘φαγε η σκουριά
τσακισμένες επιγραφές
σκεπασμένη από αγριόχορτα
Η εγκατάλειψη
οικεία μοίρα των ταπεινών
το χώμα που υπήρξαν είναι
Κιβούρια που κύρτωσαν
κι οι σαύρες στις ράχες τους
Τα κυπαρίσσια φτενά
και ο αέρας και τα σύννεφα πάνω
και ο ήλιος που καίει
και ο ήλιος που λιώνει
Βαραίνει ο τόπος
τα σώματα
οι ψυχές στα κοιμητήρια ….
ΑΘΗΝΑ 13/6/2015
μέσα τους ανεξύπνητα κείτεται η ζωή
Ονόματα στο μάρμαρο αγάπες
όσα ο πόνος σύναξε ενάντια στη λήθη
που χωρεί
με τη σκληρότητα της γνώσης
της ματαιότητας και της αδυναμίας
τα απέραντα Σάββατα τα σιωπηλά
με τις μαντήλες και τα μαύρα ρούχα
τα Σάββατα της γεύσης της στυφής
ανεβαίνουν σαν προσευχές με το θυμίαμα
βαρυγκομώντας και πλάι
η δόξα έρημη ενδημεί
σε ερειπωμένους τάφους
καντήλια που ‘φαγε η σκουριά
τσακισμένες επιγραφές
σκεπασμένη από αγριόχορτα
Η εγκατάλειψη
οικεία μοίρα των ταπεινών
το χώμα που υπήρξαν είναι
Κιβούρια που κύρτωσαν
κι οι σαύρες στις ράχες τους
Τα κυπαρίσσια φτενά
και ο αέρας και τα σύννεφα πάνω
και ο ήλιος που καίει
και ο ήλιος που λιώνει
Βαραίνει ο τόπος
τα σώματα
οι ψυχές στα κοιμητήρια ….
ΑΘΗΝΑ 13/6/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου