Αγάπη
μου…
θυμάσαι; Σου έδειξα στο δρόμο δίπλα μας
τα ανθισμένα κοκκινόρεικα…
και λίγο πιο πέρα της λυγαριάς τα μώβ ανθάκια…
έτσι μωβ και κόκκινη έλαμπε η πλαγιά
όμοια αστραφτογεννημένη η ομορφιά…
Είναι η αγάπη το Φθινόπωρο σου είπα..
έτσι λάμπει σα δροσοσταλιές στον ήλιο
Η αγάπη στα κόκκινα ντυμένη μας πυρπολεί
και πυρπολείται….
Δε μίλησες….
Μόνο κοίταξες λίγα πεσμένα που ‘φεύγαν πλατανόφυλλα…
καφέ στους μίσχους και κίτρινα στα δάχτυλα
ξερά και κυρτωμένα…
Είναι η αγάπη το Φθινόπωρο σα να ‘λεγες….
πως φεύγει έτσι απλά… πως σέρνεται…
Η αγάπη πάει… πάει με τον αγέρα…..
ΑΘΗΝΑ 20/10/2014
θυμάσαι; Σου έδειξα στο δρόμο δίπλα μας
τα ανθισμένα κοκκινόρεικα…
και λίγο πιο πέρα της λυγαριάς τα μώβ ανθάκια…
έτσι μωβ και κόκκινη έλαμπε η πλαγιά
όμοια αστραφτογεννημένη η ομορφιά…
Είναι η αγάπη το Φθινόπωρο σου είπα..
έτσι λάμπει σα δροσοσταλιές στον ήλιο
Η αγάπη στα κόκκινα ντυμένη μας πυρπολεί
και πυρπολείται….
Δε μίλησες….
Μόνο κοίταξες λίγα πεσμένα που ‘φεύγαν πλατανόφυλλα…
καφέ στους μίσχους και κίτρινα στα δάχτυλα
ξερά και κυρτωμένα…
Είναι η αγάπη το Φθινόπωρο σα να ‘λεγες….
πως φεύγει έτσι απλά… πως σέρνεται…
Η αγάπη πάει… πάει με τον αγέρα…..
ΑΘΗΝΑ 20/10/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου