- " Μυρίζεις πεύκο..."
- " Μου το 'χεις ξαναπεί..."
και γέλασαν τα μάτια σου...
" Έκαιγε το βουνό...
Καιγόσουν...
Ήτανε η πρώτη μας φορά...
Πάει καιρός
Πως βρέθηκες στα Γιάννενα;"
- "Τα Γιάννενα, η Σπάρτη...
κι όπου αλλού...
καρδιές είναι γυναικών
κι ονόματα...
Δεν έχει τόπο η ομορφιά...
Μόνο θάνατο...
Με αίμα δένει τις ψυχές ...
Αμάραντο και μάγια..
Μη μ' αγγίζεις...
Τόσοι σκοτωμοί...
Τόσα κορμιά λυμένα...
Ριγμένα στο Μινώταυρο...
Το τίμημα
" Τη Καλλίστη"...!!!
Μήλο κόκκινο...
Ερίζουν οι θεές..
Λάφυρο και τρόπαιο εγώ...
Τί έφταιξα;
Με θέλημα του Δία
με πήρε η θάλασσα μακριά...
Η ασημένια αγάπη..."
- " Θυμάσαι που ΄λεγες
για έναν παλιό εμφύλιο;
Με χάδια και με δάχτυλα
και με φιλιά και δόντια;..
Δε λέει να κοπάσει...
Μόνο οι κοπετοί
του σπαραγμού...
Ολέθριες νίκες
μας αφάνισαν..
και το δαμασκηνό σπαθί
με τη διπλή την κόψη..
Η μιά του κόψη ο Έρωτας
Η άλλη του όψη ο Χάρος...
Θυμάσαι που'παιζα
με το δεξί σου στήθος;
" Το αριστερό σου;" ρώτησα..
- " Ελένη" ... μου είπες...
" και το άλλο, που κρατάς,
Ελένη επίσης..."
- "Τι τα θες...
Κάθε ψυχή
κάθε κορμί γυναίκειο
μια Ελένη...
...του χαμού...
Τις νύχτες αυτοπυρπολούμαι..."
ΑΘΗΝΑ 2Ι/5/2013
1 σχόλιο:
ΣΕΛΗΝΗ
σε ΠανΣέληνο Χάδι
ενός Συνειρμού
που από το πρώτο αχ του Έρωτα
ως το τελευταίο ΦΩΣ της μέρας
γράφει Ιστορία
πάνω στο χάρτινο που τρέμει
σώμα της ΠΟΙΗΣΗΣ....
{Γυναίκα κι αυτή.... μην το ξεχνάμε!...}
;-)))|
Φιλί.....
Δημοσίευση σχολίου