Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

"Με το σουγιά της καλημέρας"

Με αφορμή μια ανάρτηση της Κάκιας (Παυλίδου) και δυο τρία σχόλια π' ανταλλάξαμε. Με γνώση των συνεπειών, αναλαμβάνω την ευθύνη της μορφοποίησης... ή τη μετουσίωση της ιδέας σε σταγόνα όπως θα έλεγε και η ίδια ( οι στίχοι σε αγκύλες είναι βασισμένοι στα σχόλια της)
" Με το σουγιά της καλημέρας
ανοίγω τ' όστρακο της μέρας " (Κ)
{Παρθένα η κάθε μας στιγμή
νιογέννητη στα χέρια μας...
και με χαμόγελο παιδιού
ανάβει όλα τ'στέρια μας...

Παιδιά ο σοφός κι ο ποιητής
που λαχανιάζουν για ζωή
απάνω στο παιγνίδι τους...

και σαν ξυπνάνε το πρωί
ζούνε την κάθε τους πνοή
όπως την πρώτη τους αυγή

Μα και την τελευταία τους
όπως την πρώτη μέρα τους..} (Κ)

ΑΘΗΝΑ 11/2/2013

1 σχόλιο:

~reflection~ είπε...

Σαν γαϊτανάκι τριγυρίΖΟΥΜΕ εκεί όπου οι Σκέψεις μας απλώνουν την Αύρα τους...

Σε πιάνω από το χέρι...
Ανταλλάσσουμε βήματα χορού...
Σου μαθαίνω τη νοοτροπία μου,
μου μαθαίνεις τη δική σου...

και η μουσική αθόρυβη συμμετέχει όσο οι Ιδέες θα χορεύουν Σύμπραξη!...................

Σε φιλω, αγαπημένε μου Θοδωρή....

και απολαμβάνω τόσο το Χορό που απλώνεται Ελεύθερος στο χώρο των επιΝοήσεων!!!!....

;-))))))