Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

'ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Δύσμορφος να σέρνεις το κουτσό σου πόδι
στο εργαστήρι πέρα δώθε
έτσι που δούλευες το πυρωμένο σίδερο χτυπώντας
η αγανάκτηση φούντωνε το θυμό σου
ποια άλλη μάννα αηδιασμένη πέταξε παιδί
να μη το βλέπει, τέτοια ασχήμια κι όμως απαίτησες
την πιο όμορφη
σα να μην ήξερες πως η γυναίκεια ομορφιά πιστή είναι
μόνο αν μόνη σού χαρίζεται
και βούλιαξες στη ζήλεια και την αμφιβολία
και χάλκευσες δεσμά σα να μπορούσες
με σίδερα να κλείσεις την αγάπη
να φράξεις το σκίρτημα και την καρδιά
τι κατάφερες περίγελως έγινες
έτσι που όλοι χαχάνιζαν γύρω
από τον εραστή και τη γυναίκα σου
γυμνοί μέσα στο δίχτυ σου παγιδευμένοι
και εσύ ακόμη μια φορά ταπεινωμένος
τόση η ματαιοδοξία σου
τουλάχιστον να είχες τη σοφία να αφοσιωθείς
στη φωτιά που σου ήταν πιστή και υποταγμένη
και από το μέταλλο να φτιάχνεις έργα θαυμαστά και ένδοξα
όπως το άρμα του ήλιου ή το θρόνο το χρυσό του Δία
το θώρακα του Ηρακλή και τη χρυσή του Αχιλλέα ασπίδα
και άλλα πολλά που γνώρισαν στο κόσμο τη μέσα σου ομορφιά
και εκτίμησε αυτό που ήσουν, δεινός τεχνίτης
και ακάματος και επιδέξιος δουλευτής «Θεός εργάτης»
και όλοι για αυτό με σεβασμό να σε θυμούνται…
Τα άλλα τι τα ‘θελες……

ΑΘΗΝΑ 11/2/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: