ΒΗΘΕΣΔΆ

Όπως, συνήθως, συμβαίνει με τα θαύματα
τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα.
Κόσμος πολύς κινήσαμε κουλοί και παράλυτοι
και λεπροί και χολεριασμένοι
και κουτσοί πάνω στα δεκανίκια για το μέρος
που ο Άγγελος, όπως λέγανε, κατέβαινε και τάραζε τα νερά.
Και καταλύσαμε γύρω από τη στέρνα
και το πλήθος κατέλαβε και τις πέντε γύρω στοές
και περιμέναμε...
Από καιρό σε καιρό φτάνανε ψευδοπροφήτες
και πολιτικοί τσαρλατάνοι και μάς τάιζαν λόγια
κι εμείς τους ακούγαμε και εμείς τους επευφημούσαμε
γιατί είχαμε ανάγκη την ελπίδα και κάθε φορά τούς νομίζαμε
Εκείνον που θα μας πει « εγέρθητι και άρον τον κράββατόν σου»…
Έτσι πέρναγαν τα χρόνια και εμείς παραμέναμε
πεισματικά αμετακίνητοι και πολλούς χτύπησε ο λοιμός
μα κανείς δεν κουνήθηκε για βοήθεια
ή να θάψει τους πεθαμένους από φόβο μη χάσει τη σειρά του
κι όλο συνέρεε καινούργιο πλήθος ανήμποροι και στοιβάζονταν
στις στοές και συνωστίζονταν γύρω από τη στέρνα
και περνάνε οι μέρες και απλώνεται η απογοήτευση
σα ψίθυρος που δυναμώνει και σαν οχλοβοή
στερέψαν πια τα λόγια σαπήσανε και οι προφητείες
και ούτε άγγελος ούτε Μεσσίας φάνηκε ποτέ

Μουχλιάσανε και τα νερά στη στέρνα τη λερή...

Βασιλάκι 12/10/2016