«Επί
ασπαλάχθων» κίτρινων
με γρατζουνιές και μ’ αίματα
ατίθαση η Άνοιξη διαβαίνει
Ως ρίγος ηδονής
ως καλπασμός
χρωμάτων ανυπότακτων
της πάλαι ποτέ νεότητας μου
της νυν και της παντοτινής μου
ως κόρη πάμφωτη λυσίκομη
διάφανο σώμα ανάερο
διαπερατό στους πόθους
διαπερατό στα κελαηδήματα
και στην ανατριχίλα
Άχραντα χείλη φίλησα
Χνουδάκι τσαγαλάκι μου
άγουρο στόμα απίθωσες
στα δυό τα δάχτυλά μου…
Γυναίκα γη η Άνοιξη
ελπίδα παντοτρόφος
Σπλάχνα ταγμένα
να βλασταίνουν…
Θήτευσα στην ομορφιά
του ανθισμένου ασπρόρεικου
Ανελέητο το φως αποζητά
τη γύμνια της καρδιάς μας…
ΒΑΣΙΛΑΚΙ 22/3/2016
με γρατζουνιές και μ’ αίματα
ατίθαση η Άνοιξη διαβαίνει
Ως ρίγος ηδονής
ως καλπασμός
χρωμάτων ανυπότακτων
της πάλαι ποτέ νεότητας μου
της νυν και της παντοτινής μου
ως κόρη πάμφωτη λυσίκομη
διάφανο σώμα ανάερο
διαπερατό στους πόθους
διαπερατό στα κελαηδήματα
και στην ανατριχίλα
Άχραντα χείλη φίλησα
Χνουδάκι τσαγαλάκι μου
άγουρο στόμα απίθωσες
στα δυό τα δάχτυλά μου…
Γυναίκα γη η Άνοιξη
ελπίδα παντοτρόφος
Σπλάχνα ταγμένα
να βλασταίνουν…
Θήτευσα στην ομορφιά
του ανθισμένου ασπρόρεικου
Ανελέητο το φως αποζητά
τη γύμνια της καρδιάς μας…
ΒΑΣΙΛΑΚΙ 22/3/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου