ΓΡΑΜΜΑ

Τούτο το χειμώνα δεν ήρθες

ούτε τον περσινό, τον προπέρσινο

Χρόνια παγωνιάς τα χρόνια που πέρασαν
και προσμονής αδικαίωτης

Σε πήρε λένε από κάτω η ζωή
σε γονάτισε

κι εδώ γονατισμένοι είμαστε

Μόνο η καρδιά πείσμωσε
και στέκει ορθή
κι οι ψυχές μας γιόμισαν θυμό

Τηράω τα πρωγιά, τ’ απογέματα
το δρόμο μη και έρχεσαι..
Δε λες να φανείς

Φέτος είναι πολύ το κρύο
Το χιόνι λένε είναι πίσω…
θα μας φτάσει το ψωμί;

Κάποιοι μας λένε πως είναι φήμες
από ‘κείνους που θέλουν να μας πουλήσουν
πετρέλαια και ξύλα για τη φωτιά
Κάποιοι πως είναι η φτώχεια μας που απλώνεται
τι να πω κι εγώ…
Κάθε άνθρωπος έχει τον τρόπο του να εξηγάει
τα σημάδια της ζωής

Τα πουλιά πετούν χαμηλά… πολύ χαμηλά…
κι ένα βάρος με πλακώνει
Μεγαλώνει τούτο το βάρος
κάθε μέρα σαν παράπονο

Το μόνο που μου ‘μεινε να τηράω το δρόμο
θολώσανε τα μάτια μου
γίνανε τα χρόνια μου πολλά
κι εσύ δε λες να φανείς…

ΑΘΗΝΑ  25/1/2016