Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

25 TOY MAΡTH

Κάθε που ζυγώνει η μέρα του σηκωμού,
μυρμηγκιάζει στις φλέβες μου η ιστορία
μυρμιδίζουν μέσα μου τα γεγονότα..

Το ίδιο κι αν  τύχει να βρεθώ σε μέρη ματωμένα

Ζωντανεύει το αίμα ζωντανεύει η κλεφτουριά
ακώ τον αχό τηςς αλαλάζουν ως πέρα τα βουνά
κάτω από τα πόδια μου το ρίγος της γης
το ρίγος της καρδιάς τους…

Είναι τα χώματα φορτωμένα μνήμες
Οι άνθρωποι φορτωμένοι μνήμες…
τα λόγια τους λίγα, βαριά
φορτωμένα μνήμες

Σε τούτους τους τόπους
 το πόδι να πατά με ευλάβεια
σα προσευχή ταπεινή…
Κάτω από τη φτέρνες αγρυπνάνε ψυχές
Οι ρίζες που δένουν τούτη τη γη
με τη λευτεριά της…

Λίγο να κλείσω τα μάτια λίγο ν’ απλώσω  τα χέρια
μεγαλώνουν οι θρύλοι πληθαίνουν οι θρύλοι
οι ίσκιοι θεριεύουν
Μορφές  χαραγμένες  στις μεγάλες πέτρες

 Το πρόσωπό μου αλλάζει γίνεται τα πρόσωπά τους

Μοίρα του τόπου μου είσαι οι ψυχές που χάθηκαν
Είσαι το αίμα  που στέριωσε  τα θεμέλια
Σε είδα  άταφη στα κορφοβούνια
Σε ανήλιαγα μπουντρούμια  φυλακωμένη σε είδα
Σε κολαστήρια να βασανίζεσαι

Να τουφεκίζεσαι στα θυσιαστήρια

Μοίρα μου  αδικαίωτη Λευτεριά μου….

ΑΘΗΝΑ 24/3/2015


Δεν υπάρχουν σχόλια: