ΑΔΙΕΞΟΔΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ...

Τόσοι έρωτες..
Τόσες αγάπες..
Τόσα λόγια…

προσάραξαν  σε ξέρες…

Είναι που δεν εμπιστευόμαστε πια..

τα τριαντάφυλλα…
τα αδέξια αγγίγματα…
τα ρίγη από δυο ζευγάρια μάτια που ανταμώσανε…

Είναι που στενέψανε οι τρόποι να συλλογιόμαστε…

 το αγκομαχητό του τραίνου που κινάει…
ένα πλοίο που μπαίνει στο λιμάνι…
τα  δάκρυα στων κοριτσιών τα πρόσωπα…

Είναι οι έρωτες η αθωότητα των αγαθών προθέσεων…

Κι αν κάποιοι  δε στεριώνουν

λένε πως φταίει που πάψαμε
να σφάζουμε κόκκορα στα θεμέλια….

ΑΘΗΝΑ  27/11/2014