Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Αγαπημένη μου
Όμορφη που’ σαι….

θα ‘ρθω κοντά σου
να γείρω εκεί π' ακουμπάς
στο ‘να πλάι…

Έχουν ακρογιαλιές τα όνειρα…

Ζεστό στο ζεστό να με κλείσεις
ανθέ μου τον κόρφο σου

Τόση αστροφεγγιά η αγάπη
ευωδιάζει ένα γύρο
και ο τόπος

λαχταρώ να ριζώσω….

Να μη με παίρνει η μοναξιά..

Γη μου    πατρίδα μου  γυναίκα

με θρούμπη και με ρίγανη
έτριψα το κορμί μου
μην έχει ξένες μυρουδιές…..

Φτενή πατημασιά μου

Στα στενά να με πας
τα παλιά της καρδιάς
μονοπάτια
τα κρυφά και τ’ αμάραντα

Μια στην πέτρα συκιά
δυο ελιές κι ένα πεύκο

και ψηλά στο βουνό  και το βράχο
ένα ‘ρημοκκλήσι κατάλευκο….

Ξανά και ξανά και ξανά
ως πέρα μακριά σαν ορίζοντας

ήρθε και μ’ έζωσε
τούτη η παρασημαντική
των αισθημάτων…

Ψυχή μου στην ξερολιθιά
τι μάγια μ’ έχουν δέσει
και δε μπορώ να τ’ αρνηθώ
τα μνήματα που κρύβεις;

ΑΘΗΝΑ  25/8/2014


1 σχόλιο:

Achilleas είπε...

Θαυμάσιο !!!
Ευχαριστούμε πολύ !!!