Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Ατέρμονοι δρόμοι

Η ζωή μου 
ατέρμονοι δρόμοι…

Η καρδιά μου 
ατέρμονοι δρόμοι….

Η μοναξιά μου …

Οι δρόμοι μου είναι θάνατοι

τα κόκκαλά μου
σκόρπιες αγάπες

οι στάχτες μου….

με δένουν οι δρόμοι μου
με πνίγουν…

Φωνάζω
να μ’ ακούσω

ο αέρας ακίνητη ερημιά

τα πόδια μου
πεισμωμένες περηφάνειες

ταξιδεύω
πάντα ταξιδεύω……

Σε ακύμαντες θάλασσες…
μέσα από αμάραντες σιωπές…

νύχτες αδιαπέραστες…

οι δρόμοι μου
η συντριβή μου…

ξερολιθιές

στις πέτρες
έρπει η θλίψη μου…

Ονειρεύομαι κορυφές…

το τέλος μου
ένα νόμισμα στο στόμα
πληρωμή για το βαρκάρη

μαύρα τα νερά….

ΑΘΗΝΑ 2/7/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: