Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

650 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ

Κάθε που κινάς για νά 'ρθεις...

Πως φεύγει ο δρόμος σα χαρά...
Ριγούν τα λόγια τρέχουν...
μίλια λόγια
μίλια σκέψεις προπορεύονται….


Χιλιάδες μέτρα τραγουδάνε..
Πως λαχταράνε  μάτια τέσσερα...
Γλυκά λιγώνει η προσμονή
καρδιές π’ αδημονούνε...

Έχει η αντάμωση δρόμους αλαφριούς
ίσα που ακραγγίζουν  το χώμα οι ψυχές
πετάνε...-

ίσια σε μια αγκαλιά που περιμένει...
Μ' αρέσει τούτη η παιδωμή..
Ο έρωτας που πείσμωσε
και γεφυρώνει τα βουνά...
και γεφυρώνει θάλασσες...

και γεφυρώνει αγάπες...

εξακόσια πενήντα χιλιόμετρα
καημός...

κάθε που φεύγεις
βαραίνει ο δρόμος και τα στήθη ασήκωτα
η πλάτη σου που χάνεται στο βάθος

Μουσκεύουνε τα μάτια κι οι στεναγμοί...

λυμένα πόδια
λυμένα χέρια..

Κάθε φευγιό μια ήττα...
Ο έρωτας που δείλιασε
χιλιάδες πρέπει τον ματώνουν....

Κάθε φευγιό
εξακόσια πενήντα χιλιάδες
μέτρα βήματα βαριά
ντυμένα πένθη
δάκρυα...

Βουβά χιλιόμετρα
στόμα αμίλητο
μηνίγγια σφυριά
το φως σε γέρμα...

εξακόσια πενήντα χιλιόμετρα
πυρκαγιά..
πυρώνουν καίνε…

ο Έρωτας…
τέσσερα μάτια κόκκινα….

ΑΘΗΝΑ 30/3/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: