Μη μου ζητάς μόνο εσένα ν'αγαπώ..
Έλα μαζί μου αγαπημένη..
Πουλί η ψυχή και γκιζεράει..
πουλί κι η σκέψη χάνεται...
μνήμες ολούθε μνήματα...
Βλέπω τους δρόμους ματωμένους
Σταδίου και Λαδά, Βενιζέλου και Εγαντίας,
Βενιζέλου και Ερμού
το τρίκυκλο από τη Σπανδωνή
ο Σωτήρης, ο Τάσος, ο Γρηγόρης
ΕΑΤ ΕΣΑ ψυχές που κράτησαν
κορμιά τσαλακωμένα
που ξεψύχησαν..
ο Ελής στον ιππόδρομο
ο Σπύρος στο καροτσάκι
Πατησίων και Στουρνάρα
Πατησίων και Τοσίτσα το σχολειό
με την ξεκοιλιασμένη πόρτα
ο Ντερτιλής να σημαδεύει
το Μιχάλη
" το Πολυτεχνείο ζεί" και ζούσε
κι άλλοι νεκροί στα χρόνια που ήρθαν
Καλτεζάς και Γρηγορόπουλος
κι άλλοι κι άλλοι στις δικές μας μέρες...
Έλα μαζί μου αγαπημένη
Δες οι πλατείες.. . ακούς τις σφαίρες;
τους σκοτωμένους τους βλέπεις;
Σύνταγμα, δεκάδες οι θερισμένοι
με τα πολυβόλα εκείνου του Δεκέβρη
ψηλά από το ξενοδοχείο του διχασμού...
Πως μπορώ να ξεχάσω αγαπημένη...
Τόσο αίμα που να σαλεύει ο νους
και τ' άδικο βαρύ
και ν' απομένει ασάλευτο
Τόσα μαρτύρια τόσοι διωγμοί
και βάσανα και ελπίδες που χαθήκανε
Τόσες πορείες τόσες ματωμένες Κυριακές
Έλα μαζί μου αγαπημένη
Στη ματoβαμμένη "πλατεία των όπλων"
δες τα καμιόνια φορτωμένα
τρεις χιλιάδες, λένε, οι σκοτωμένοι
Στην Οδυσσό και το Σικάγο της Πρωτομαγιάς
Στην πλατεία Τραφάλγκαρ
του χίλια οκτακόσια ογδόντα εφτά
στο Δουβλίνο του χίλια εννιακόσια δεκατρία
στο Δουβλίνο του χίλια εννιακόσια είκοσι
και στο Ντέρυ του εβδομήντα δυό
Έλα μαζί μου αγαπημενη
Να περπατήσουμε την " Άνοιξη της Πράγας"
και την πλατεία Τιενανμέν
να περπατήσουμε την Παλαιστίνη και την Κύπρο
και όλες εκείνες τις πλατείες
με τις μαννάδες και τα τσεμπέρια
αμίλητες να γράφουν κύκλους
κρατώντας τις φωτογραφίες των παιδιών τους
Εκείνο το δυσοίωνο " αγνοείται"
κι η καρδιά του ποιητή
που στην Ελλάδα τουφεκιζόταν
σ' όλο τον κόσμο τουφεκίζεται
Πολλές οργιές οι αλυσσοδεμένοι
Πολλές οργιές η οργή των κολασμένων
Πως μπορώ να ξεχάσω αγαπημένη
Πως μπορώ μόνο σένα ν' αγαπώ
ΑΘΗΝΑ 14/7/2013
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου