Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

"ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ" (ή Β' ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ)


Είναι βαρύς ο αέρας στα δωμάτια...
Πόνος...πληγές...πεσμένα φτερά...

Μυρωδιά φαρμακείου..

Στο διάδρομο η νεαρή γιατρός
ψάχνει ν' αναπνεύσει...

" Το νοσοκομείο...χαμηλοτάβανο...
Με πλακώνει"...

" Ο αέρα"... της λέω..."ακίνητος...
και πολύ πηχτός...
Δεν αφήνει τίποτα να πετάξει...
Δες τα πουλιά της χαράς...
Από άγνοια αποκοτούν
μα πέφτουν χτυπημένα...
Τ' άλλα της θλίψης ξέρουν...
δεν κουνάνε απ' τις ψυχές μας"...

Τόσες γυναίκες...
Αμαζόνες...χωρίς βυζί...
χωρίς μαλλιά...

Από ψηλά βλέπω μόνο τη σκεπή
στο παρεκκλήσι...

Σταυροειδής με τρούλλο...

Σταύρωση...

" Βάλε το χέρι σου"...
" Απελθέτω απ' εμού"...

Διαβάζω..." Σάββας"..." Άγιος"...

Πικραμύγδαλο το στόμα μου...

Ευφημισμοί παρηγοριάς...

" Σάββας"... κι ανάποδα το ίδιο βγαίνει...
Σαν 'κείνη την παλιά της εκκλησιάς τη βρύση...
" Νίψον ανομήματα..."

Νίψον ανομήματα...ήγγικεν η ώρα...

" 'Αννα" ..σκέφτομαι..."μάννα της μάννας Του

Ανάσταση...ποιός σε περιμένει"...

" Σάββας"...Θάνατος
Περάτης γονδολιέρης...σκοτεινός...

Στην όχθη τόσες γυναίκες...
Καρτερικά υπομένουν...

Χθες βράδυ η Μάγδα
δοκίμασε να πάρει πίσω
λίγη απ' τη χαμένη αξιοπρέπεια...
Τη βρήκα το ξημέρωμα
στο πάτωμα...

Η Μηλιά δίπλα της
παραδομένη στη δική της ανημπόρεια...
Ανίκανη να βοηθήσει ή να βοηθηθεί...

Κοιτάω από την πόρτα..
Ένα κρεββάτι αδειανό..

" Βγήκε χθες"... μου εξηγούν...
"Δεν είχαν κάτι άλλο να της κάνουν"...

" Μακάρι να μην ξαναγυρίσει".. εύχομαι...

" Εδώ σπάνια γυρίζουμε...κι αν τύχει...
είναι πριν να φύγουμε για πάντα"...


ΑΘΗΝΑ 5/7/2012





1 σχόλιο:

. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.